Namaszczenie Chorych

Namaszczeniem chorych, nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w krańcowym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu nastaje już wtedy, gdy wiernemu zaczyna zagrażać śmierć z powodu choroby lub starości.

Zdecydowane zerwanie z mówieniem o ostatnim sakramencie jest powrotem do rozumienia namaszczenia jako sakramentu chorych, a nie umierających. Warunkiem zaś jego przyjęcia jest niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby bądź starości. Właściwym momentem przyjęcia sakramentu chorych jest początek niebezpiecznej choroby albo wieku starczego. Sakrament ten staje się prawdziwie sakramentem nadziei i umocnienia, włącza on w Mękę Chrystusa. Daje mu ufność, że jego cierpienia przyniosą owoc, skoro pozwoliłeś mu uczestniczyć w swojej męce. Katechizm Kościoła Katolickiego szczegółowo opisuje, kto może przyjąć sakrament namaszczenia oraz że można go przyjmować powtórnie, gdy choroba się pogłębia lub gdy pogłębia się słabość starości, lub przed trudną operacją. Poszerzenie grupy tych, dla których ten sakrament jest przeznaczony, wydaje się odpowiadać temu, że jest to sakrament specjalnego umocnienia.

Skutkiem namaszczenia może być uzdrowienie ciała, przez co Bóg daje możliwość dalszego dojrzewania ku jedności z Nim albo błogosławiona śmierć, która jest ostatecznym ratunkiem i podźwignięciem.

Jeśli potrzebujesz namaszczenia chorych dla siebie lub bliskich skontaktuj się z duszpasterzem: +44/ 75 4287 3055

Ważne: sakramentu chorych, jak też żadnego innego sakramentu, nie udziela się osobom, które już zakończyły życie. Wówczas jedyną formą wsparcia dla takiej osoby jest gorąca modlitwa.